Bo wprawdzie, to nie te wszystkie filozoficzne dyrdymały napędzają nasze życie, a krew, która po śmierci i tak zawsze postanawia uciec. Prędzej czy później i tak jej się uda, jakby była stadem szczurów czmychającym z płonącego okrętu. A potem tylko tak leży, plamiąc pościel rdzawymi wykwitami i cuchnąc śmiercią. I na co jej to było?

Kiedy tak przyglądał się ciału, widział brudne ubrania, kości i te wesołe larwy, które ochoczo zżerały mięso. Zamiast upakować martwą laleczkę w trumnę, upakował ją do worka, kosteczka po kosteczce, jak kawałki układanki.
– No i po operacji. Nie bolało, prawda? – mruknął zza białej, ochronnej maski – Wyglądasz teraz jak reszta tego świata, a tak bardzo nie chciałaś do niego należeć.
– Rusz się tam, Hiro – z tyłu popędzał go brodaty współpracownik.
Hiro podniósł się, otrzepał nieco już zbrukany, biały kombinezon i wygwizdał zza maski marsz żałobny. Kiedy rozpoczynał pracę w tej firmie, gwizdał aby ten widok trochę sobie złagodzić, poszukać czegoś pozytywnego, podczas unikania spojrzeń w stare fotografie, a potem stało się to jego rytuałem.
Chłopak z firmy pogrzebowej trącił brodacza.
– On tak zawsze się zachowuje? – zapytał.
– A nie zwracaj uwagi, na szczęście gwiżdże tylko smutne piosenki, czasem mówi coś do trupów i opowiada, że mu się śnili czy jakoś tak. Już sfiksował...
– A weź coś wesołego – zawołał młody.
Za chwile odechciało mu się śmiać, kiedy zetknął się ze wzrokiem Hiro, który już zabierał się do zgarniania bajzlu i krwi do worków, kończąc ostatnią zwrotkę Walca a-moll Chopina.
Gdy Hiro był dzieckiem, jego największym marzeniem było zobaczenie rozgwieżdżonego nieba. Czarnego i prawdziwego, nie podświetlanego latarniami ulicznymi. A gdy dorósł i znalazł pracę, to pomyślał, że chciałby posprzątać po miejscu zbiorowego samobójstwa, pochylić się nad ciałami i zapytać: “Co wy macie w głowach?” By po chwili triumfalnego uśmiechu, odpowiedzieć sam sobie: “No tak, tylko śrut.”
Muzyka klasyczna, odgłosy burzy, gorzka czekolada i tysiące małych elementów, na które składało się jego życie, były jego krwią.