Kawa, najlepiej smakowa, a jeszcze dokładniej orzechowa, przelewająca się w litrach. Lekki zapach jaśminu w pokoju. Popołudniowe światło dnia prześwitujące przez brązowe zasłony. Sterta notatników, zeszytów i popisanych karteczek przy stoliku nocnym. Martin, zamyślony i mimochodem gryzący końcówkę ołówka, zastanawiający się jaki łapacz snów znów zrobić. Tak wygląda typowy, a także dobrze spędzony, czas wolny według Marina. Za dnia pracownik kawiarni, poza godzinami pracy detektyw i pasjonat wszystkiego co związane ze snem. W kawiarni chętnie nadstawia ucho na pogawędki klientów, a na zapleczu gryzmoli coś w swoim notatniczku. Poszukuje sensu i odpowiedzi, hobbistycznie czytuje książki o zielarstwie, zafascynowany baśniami na dobranoc i próbuj się wkręcić w mitologię celtycką. Łatwo stwierdzić, że chłopak złapał bakcyla dotyczącego śpiączki córki burmistrza, młodej Josephine.

Martin od małego miał problemy ze spaniem. Miał płytki sen, często dręczyła go bezsenność. Kiedy już zasnął, większość jego snów była przepełniona koszmarami, aż wreszcie się do nich przyzwyczaił. W pewnym momencie wręcz się nimi zainteresował. Rodzicie zapisali go do terapeuty, żeby ten sprawdził skąd u chłopca tyle stresu i bodźców dla mózgu do kreowania takich sennych mar, ale nic konkretnego z tego nie wyszło. Wszystkie przerwy szkolne spędzał w bibliotece, czytając o snach w kontekście różnych kultur i budowie mózgu, mieszając to z wszystkimi artykułami na temat astrologii, oniryzmu i onejromancji. Z czasem to "senne" hobby jakoś zanikło, a Martin dorastał jak normalny chłopak, pełen bardziej rozległych różnych zainteresowań, od pływania przez gry planszowe czu aptekarstwo, zawsze chętny nauczyć się czegoś nowego, nawet pomimo ciągle wymęczających go różnych sennych problemów.

Skończył szkołę i złapał pracę, żeby zarobić trochę zanim pójdzie na studia. Wyprowadził się od rodziców, przeszedł przez parę związków, życie jakoś płynęło do przodu. Jednak jego rzeczywistość zmieniła się, kiedy Josephine zapadła w tajemniczą śpiączkę. Zainteresowanie snami i całą ich otoczką wróciło ze zdwojoną siłą. Najpierw kręcił się bliżej Realistów, ale później dostał ten… dziwny list od Śniących. I wszystko nabrało trochę więcej sensu.